Kittenellende… (bericht geplaatst op 16 september 2013)
Sinds de Open Dag eind augustus lijkt er aan de stroom kittens geen einde te komen… De jonge dieren lijken overal uit alle hoeken en gaten te komen. En de mensen die hen willen helpen, weten meestal ook niet waar ze met de weerloze diertjes naartoe moeten, en dan staan ze vervolgens hulpeloos bij ons voor de deur. Vervolgens zitten wij met het hele huis vol aparte kooien totdat er een afspraak bij de dierenarts gemaakt kan worden om te laten testen of die nieuwe diertjes vrij zijn van kattenaids en leukose. Want eerder kunnen ze niet bij hun lotgenoten in de kattenquarantaine.
Aan kittens geen gebrek dus, maar aan goede nieuwe huizen voor hen wel! Laat uw hart spreken en overweeg één of twee van deze lieve dieren in uw familie op te nemen… Hieronder de verhalen van de nieuw binnengekomen poesjes en katers…
Een jonge vrouw uit Werlte vond op 31 augustus tijdens een ritje op haar paard in het bos twee jonge poezen. De twee bevonden zich bij een verlaten schuur en waren zo uitgehongerd dat ze haar en haar vriendin luid miauwend achterna renden. Er viel niets anders te concluderen dan dat de twee poesjes eerst bij mensen (in huis?) gewoond hadden, maar daarna bij het verlaten schuurtje in het bos achtergelaten waren. Een kartonnen doos en een opgedroogd waterbakje stonden er als triest bewijs… De twee zijn verre van wild en houden ervan om lekker te kroelen. Ze hebben allebei een prachtige lichtgrijze vacht met rode vlekken en zilveren strepen en zijn waarschijnlijk in juni geboren. We hebben hen Fien en Ida genoemd.
Fien Ida
In dezelfde periode viel ons tijdens de dagelijkse ritjes voor het groenteafval ophalen op, dat er een kitten over de straat rende, midden in Sögel, op een druk kruispunt waar momenteel ook nog eens gebouwd wordt. We hielden de boel in de gaten, en zagen ook nog een jong katje in een andere kleur rennen. Na overleg mochten we bij de container van het Chinese restaurant een vangkooi neerzetten. Binnen een zucht hadden we ’s avonds kort na elkaar 5 uitgehongerde kittens gevangen. Gelukkig zijn de vijf nu gered van alle gevaren die het zwerven op zo’n jonge leeftijd met zich meebrengen. We proberen hen nu eerst wat tammer te maken, want de 5, die waarschijnlijk eind juni geboren zijn, zijn overduidelijk geen mensenaandacht gewend. We hopen dat ze nog bij zullen draaien en van de zorg van een mens zullen kunnen genieten… Anders zouden ze wellicht nog ‘dienst kunnen doen’ als boerderijkat, waarbij ze niet hoeven kroelen en op schoot liggen.
Op een dag viel het bij aankomst één van de vrijwilligers op dat er een zwarte schim over de oprit van de opvang schoot… Voor de zekerheid zetten we een vangkooi en wat we al vermoedden, bleek werkelijkheid: het ging hier om een kitten, naar alle waarschijnlijkheid gedumpt bij onze boerderij. Het kleine meisje was zo geschrokken van de vangkooi, dat ze ontzettend wild was. Ze had zelfs haar wang kapotgelopen tegen het gaas van de kooi… Eenmaal gewend aan de situatie blijkt Silvie, zoals we haar genoemd hebben, een zachtaardig meisje dat heel hard gaat spinnen als er met haar gekroeld wordt! Silvie is in juli geboren.
Silvie
Sneeuwklokje werd op 13 september door een bezorgde familie op straat gevonden. Toen ze uitgevonden hadden bij wie de kleine jongen vandaan kwam, wilden ze hem beslist niet terugbrengen naar de bewuste ‘Flodder’-familie… Want via-via kwamen ze te weten dat één van de kinderen kort daarvoor een broertje of zusje van Sneeuwklokje had doodgeschopt… Omdat ze zelf ook niet in de gelegenheid zijn om voor een kat te zorgen, brachten ze hem naar Melief. En hoewel we niet op nog meer kittens zitten te wachten, zijn we daar natuurlijk blij om, want wie weet hoe het anders met deze lieve, aanhankelijke kleine afgelopen zou zijn… Sneeuwklokje is waarschijnlijk begin juli geboren.
Sneeuwklokje
En dan werd diezelfde vrijdagavond ook nog Martin gebracht. Dit stoere katertje is genoemd naar degene die zo moedig was hem te vangen. Martin hing namelijk al een paar dagen rond in de tuin van bekenden. Bij navraag bleek hij (natuurlijk) van niemand te zijn. Maar de kleine bleek letterlijk geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Maar net als bij Silvie, bleek ook Martin toen hij van de schrik bekomen was ook lang niet zo wild als hij zich in eerste instantie voordeed. Hij heeft wel een hoop praatjes, maar went langzaam aan de situatie en uiteindelijk hoopt ook deze potige heer op een fijn nieuw huis, net als alle andere hierboven beschreven jong dieren!
Martin
