Jeetje… Mina! (bericht geplaatst op 13 spetember 2011)
Twee weken geleden nam een zeer bezorgde vrouw contact met ons op. Ze zorgde al jaren trouw en liefdevol samen met haar man voor een eend bij hen in de sloot. Mina heet de vrouwtjeseend die twee keer per dag bij hen op de ruit tikte om verzorgd te worden. Mina was 6 jaar geleden plots in de sloot, maar de eend kon er niet uit, aangezien de kanten stijl zijn en de wanden een hoogte hebben van ruim 1 meter.
Het echtpaar bouwde snel een vlonder, zodat mevrouw uit het water kon. Mina maakte een gezonde indruk en had ook aansluiting bij de andere eenden. Als de groep eenden weg vloog om naar een andere sloot te gaan bleef ze echter altijd alleen achter, Mina kon dus klaarblijkelijk niet vliegen.
Jarenlang maakte Mina van de vlonderservice en de gedekte tafel gebruik. Het echtpaar gaat binnenkort verhuizen en vroeg de nieuwe bewoners om de zorg voor haar over te nemen. Helaas voor Mina hadden deze vreemde eenden in de bijt daar geen zin in en zagen haar liever ook vertrekken. Het echtpaar zat met de handen in het haar, waar moest Mina heen, waar zou ze uit het water kunnen en veilig zijn voor honden en andere gevaren als ze niet kon vliegen???
Mina zwemt op de voorgrondDe mevrouw kwam ons op het spoor en we besloten dat Mina hier in een beschermde omgeving goed op haar plek zou zijn. Het echtpaar reisde het hele land door en kwamen Mina bij ons b
rengen. We inspecteerden Mina in onze quarantaine en kwamen tot een verschrikkelijke ontdekking.
Jeetje… Mina heeft een geleewiekte vleugel, ofwel er is ooit iemand geweest die de helft van haar vleugel eraf gehaald heeft. Helaas gebeurt dit, ondanks dat het verboden is, nog vaak bij hobbyfokkers. Of jagers, want die gebruiken dit soort eenden als lokeenden. Als kuiken word er dan een elastiekje om het vleugeltje gedaan waarna na verloop van tijd de helft afgestorven is en eraf valt…. Dit wordt ook nog met grote regelmaat bij schapen (lammetjes) gedaan, maar dan om hun staartje in te korten.
Gelukkig heeft Mina een hoop waterpret samen met de andere eenden van Melief, en zoals op de foto’s te zien is voelt ze zich al helemaal thuis in haar nieuwe, veilige omgeving!
