Herten…? (bericht geplaatst op 5 mei 2010)
De laatste jaren is er niet meer naar deze 3 dames omgekeken en een bezorgde buurvrouw moest dan ook regelmatig 
familie van de vrouw erop attenderen dat schapen ook graag water drinken en, met zoveel sneeuw als de afgelopen winter, bijvoeding nodig hebben.
Uiteindelijk zijn we gebeld door de verpleegster van de vrouw of de schapen a.u.b. bij ons mochten komen. De familie was het huis aan het leeg halen en de schapen moesten ook verdwijnen. Aangezien deze mensen absoluut geen dierenvrienden zijn en het waarschijnlijk ‘egal’ zou zijn of ze dood of levend weg zouden gaan, zijn we ze gaan vangen.
Dit klinkt makkelijker gezegd dan gedaan, de 3 zijn totaal verwilderd 
geraakt. Een week lang ben ik elke avond gaan voeren om hun vertrouwen te winnen, dit bleek echter zinloos. We hebben gaas gespannen en ze daar met behulp van 2 vrijwilligers ingedreven.
Op de boerderij aangekomen zijn ze gelijk behandeld tegen wormen en andere parasieten. De hoeven waren zo erg verwaarloosd dat er grote stukken moesten worden weg gesneden, bij 1 schaap waren de tanden zo rot dat we die er zo uit konden halen…
De conditie van de hoeven was zo slecht dat we de dieren een week lang moesten vangen (in hun geïmproviseerde quarantaine-stal) om de hoeven in te smeren met een helende lotion. Inmiddels zien de hoeven er beter uit en loopt het drietal in de weide. De achterste weide is hun favoriet, aangezien ze dan aan de bosrand staan. Dit geeft hen een veilig gevoel.
Het zal flink wat tijd nodig hebben voor ze wat makker zullen zijn!
