Afscheid… (bericht geplaatst op 6 september 2011)
Natuurlijk overlijden er in een grote opvang vaker dieren. Allemaal met hun eigen bijzondere persoonlijkheid. Soms lichten we een dier dan toch nog even uit op de website.
Rosy
Begin augustus is Rosy de poes overleden bij de dierenarts. Waaraan is niet bekend, wel was bekend dat zij al een tijdje kwakkelde met haar gezondheid. Maar ondanks de vele onderzoeken en observaties die ze heeft gehad, is niet aan het licht gekomen wat dit nu precies veroorzaakte.
De laatste weken lag ze vaak rustig op de kratten waar groente en fruit voor onder andere de varkens in bewaard wordt. Wanneer er dan iemand langs kwam, kwam er heel even een kopje boven de rand uit dat vroeg om een 
aai. Hier genoot ze nog met volle teugen van, ze heeft naar ons idee nooit geleden. Dit is een fijn en geruststellend idee.
Rosy was hier sinds 2009, toen zij samen met Kattelijne en Minoes en haar eigen kitten werd gebracht. Zij kwamen uit een schuurtje van mensen die beweerden dat het kwartet aanloopkatten waren, maar mochten deze niet in de schuur houden en voeren van de huisbaas. Deze dreigde zelfs met de auto over de katten heen te rijden…Rosy kwam vaak even kijken wanneer de paardenboxen werden uitgemest, om even te controleren of we het goed deden en natuurlijk om een aai te krijgen.
Rosy, we hopen dat je net zo fijn rond kunt lopen en liggen in de kattenhemel als dat we je hier mee hebben gemaakt…
Pantera
Heel onverwacht is in augustus ook Panthera overleden. We vonden haar ’s ochtends dood in het verblijf van de grote roedel waarin ze leefde.
Pantera, een kruising Mastin Espagnol, had voordat ze bij Melief kwam jaren in een Spaans asiel doorgebracht. Het asiel sloot haar deuren en de honden die plaatsbaar waren zijn toen onder andere asiels verdeeld. De eigenaar heeft een zevental honden gewoon achtergelaten en is met de noorderzon vertrokken. Een oplettende buurvrouw trok zich het lot van de honden aan. Ze had echter maar een paar dagen de tijd om te zorgen dat de honden onderdak vonden omdat ze anders geëuthanaseerd zouden worden, zodat de locatie (eigendom van gemeente) leeg zou zijn.
Pantera was binnen die termijn niet herplaatsbaar, mede door het feit dat ze vroeger zwaar mishandeld geweest was en een (deels) ingeslagen schedel had, waardoor ze ook nog maar 1 oog had…Via de mensen die zich als redders van de achtergebleven dieren opwierpen, is ze toen bij Melief gekomen. Dat ze het heel slecht gehad had, merkte je nog vaak als ze een bijvoorbeeld een bezem zag en zich daardoor gelijk tegen de grond drukte.
Pantera heeft hier toch nog vier jaar samen met de andere honden in de roedel mogen leven. Ze was een rustige hond, die zich niet de kaas van het brood liet eten. Door haar onverwachte dood is haar in ieder geval een naar ziekbed of een verzwakte gezondheid bespaard gebleven. Wij zijn blij dat we haar de tijd die ze bij ons gehad heeft, nog hebben mogen geven.
Rust zacht lieve Pantera, we weten dat je nu vanaf boven (b)lachend zit te kijken hoe je aartsrivalin Kyra nog steeds van slag is nu je er niet meer bent…
