Toch afscheid van Frida… (14 april 2013)
Tot ons grote verdriet en onze frustratie, ook van onze dierenarts, hebben we vrijdagmiddag hangbuikzwijntje Frida toch in moeten slapen. Hoewel de operatie waarbij de cystes op haar eierstokken en baarmoeder verwijderd waren, helemaal goed was verlopen, zijn er in een later stadium toch complicaties ontstaan.
Frida liep alweer een paar weken tussen de andere hangbuikzwijntjes, maar had opeens toch geen zin meer om te komen eten. Er bleek zich een abces te bevinden bij de buikwond, terwijl deze goed leek te genezen. Frida voelde zich natuurlijk beroerd van dit abces. Ook bleek ze weer ondertemperatuur te hebben. Het abces werd natuurlijk direct verwijderd en Frida bleef weer bij de dierenarts. Daar werd er werkelijk alles aan gedaan om Frida er weer bovenop te krijgen. Maar infusen met vocht en voeding ten spijt, Frida at nauwelijks. Gelukkig ging haar temperatuur wel weer omhoog, maar toch verzwakte ze zienderogen. Zelfs sondevoeding mocht niet meer baten. Bij het laatste bloedonderzoek bleken haar nieren het begeven te hebben. Om haar verder niet onnodig te laten lijden aan zelfvergiftiging die tot de dood zou leiden, hebben we na een week bij de dierenarts moeten besluiten haar in te laten slapen.
Schnelle Frida had een enerverend leven achter de rug (lees hier haar verhaal), en had bij Melief de rust gevonden die ze verdiende. Ze was een zachtaardige lieverd die graag op zichzelf was. Ze heeft anderhalf jaar bij ons gewoond.
Rust zacht, lieve Frida
