Gelukkig, het wordt lente! (5 maart 2009)

Iedereen vindt het heerlijk als de dagen weer langer er worden, de temperatuur omhoog gaat en de kracht van het voorjaarszonnetje weer te voelen is. We denken dan aan al het jonge leven wat geboren wordt, hoe geweldig de natuur in elkaar zit. De eerste lammetjes in de wei, helemaal geweldig zou je zo denken…

Ik wil u dit heerlijke lentegevoel absoluut niet ontnemen en de natuur is ook zeker geweldig maar de babyboom van vele gedomesticeerde dieren zeker niet. De laatste weken zijn er hier drie schattige kleine bokjes gebracht, de oudste zo’n 5 weken oud, de twee anderen bijna drie weken. De kleine kereltjes zijn een afvalproduct van de melkindustrie. Aangezien een koe, geit of schaap elk jaar een kalf of lammeren moet krijgen om melk te gaan produceren voor de mens is er elk voorjaar een enorme babyboom.

De geitjes en bokjes worden binnen 24 uur van de moeder afgehaald, de biest (eerste melk met anti-stoffen voor een goede weerstand) hebben de meeste diertjes nog bij hun moeder mogen drinken. Een traumatische ervaring voor moederdier en jongen, de moeder blijft zoeken naar haar kinderen. Dit kan dagen, soms wel weken duren en ook de lammeren of het kalf blijven schreeuwen om hun moeder. De jonge dieren worden weggehaald omdat ze de moedermelk van hun moeder drinken en dat is nu juist niet de bedoeling aangezien die voor ons mensen bedoeld is om op te drinken of om kaas van te maken.

In plaats hiervan krijgen de dieren kunstmelk te drinken, een geconcentreerd poeder dat opgelost wordt met water en wat de dieren uit een emmer kunnen drinken.
Los gezien van het feit dat de kwaliteit niet kan tippen aan de melk van de eigen moeder, wordt het dier ook de warmte, liefde en zorg van de moeder onthouden.

Wordt je geboren als vrouwelijk dier, een koe, geit of schaap dan zul je in vele gevallen aangehouden worden door de boer of doorverkocht worden aan handelaren en uiteindelijk ook ingezet worden als melkkoe, melkgeit of zelfs melkschaap. Wordt je geboren als stiertje, bok of ram dan ga je met 10 dagen op transport naar een mesterij. Je komt dan vaak in een donker verblijf, heb je weinig ruimte, geen stro en wordt je soms al na enkel weken geslacht.

Ook de bokjes hier stond niet veel goeds te wachten. Ze zouden op een enkele reis naar Frankrijk gaan. Nee absoluut geen vakantie, een mesterij zou hun eindbestemming worden. Binnen enkele weken kilo’s aankomen en dan geslacht worden zodat er weer geitenlam op de kaart kan staan in de restaurants…
Gelukkig is het drietal dit lot bespaard gebleven en zijn ze door een dame weggepraat bij een melkhouderij. Nu huppelt het drietal heerlijk door de weide en krijgen ze om de paar uur hun flesje. Ze maken ware bokkensprongen en als je dit zou zien kun je terecht denken dat het voorjaar toch geweldig is, althans voor deze drie geluksvogeltjes!
Dat er zo’n donker verhaal achter een glas melk of een plakje kaas schuilt zou je toch in eerste instantie toch niet denken…