Gans bijna gestenigd… (14 april 2013)
Deze week nam er een vrouw uit het Ruhr-gebied contact met ons op. Ze vertelde over een gans, die ruim een jaar geleden plotseling in een stroompje achter haar land verzeild was geraakt, als enige gans tussen een groep wilde eenden. De vrouw en haar man voerden de gans en het dier bleef.
Maar na verloop van tijd ging dit voor ergernissen met de verschillende buren zorgen, die zelfs de gemeente inschakelden om het dier te laten ‘verwijderen’. Maar de gemeente achtte zich hiervoor niet verantwoordelijk en de familie voerde de gans gewoon verder. Dit tot groot ongenoegen van de buren. Er werden al regelmatig stenen naar het dier gegooid. De vrouw probeerde nog via lokale krantjes om een huis voor de gans te vinden, maar geïnteresseerden haakten toch af.
Inmiddels hadden wij toegezegd dat als de herplaatsing via de krant in de buurt op niets uit zou lopen, het dier bij ons zou mogen komen. De vrouw en haar man hakten de knoop acuut door, toen zij er bij de zoveelste woordenwisseling met de buren achter kwamen, dat deze al een berg vuistdikke keien bij de achterdeur klaar hadden liggen om de arme gans te verjagen, iedere keer als hij weer op hun land kwam…
Zaterdagochtend heeft het echtpaar het bedreigde dier naar Melief gebracht, na een rit van tweeënhalf uur. Gerustgesteld dat het dier nu beschermd bij soortgenoten ondergebracht is, keerden zij huiswaarts. De gans, door het echtpaar Vuvuzela gedoopt door zijn merkwaardige geluiden, mengde zich hier snel en onopvallend tussen de andere ganzen, alsof hij wist dat hij hier veilig is…
Met gebogen kop mengt hij zich snel tussen de anderen…
