Een erfenis (bericht geplaatst op 13 juli 2011)
Zondagavond kwam er een telefoontje binnen, wij zoeken een plaatsje voor tweehonderd (!) hanen en kippen. De baas, die hier enkele dorpen verderop woonde, is enkele dagen daarvoor overleden en de dieren zitten zonder eten en drinken en worden zeer waarschijnlijk naar de slacht gebracht.
Na flink wat heen- en weer gebel en overleg met de nabestaanden bleek dat er inmiddels al een behoorlijk aantal dieren waren overleden of afgevoerd. Uiteindelijkzijn er hier 77 hanen gekomen, een flinke vermeerdering van het dierenbestand dus.
De diertjes kwamen uitgehongerd hier binnen. De voer- en waterbakken die al kant en klaar stonden waren dan ook binnen enkele minuten leeg! Op de foto is te zien hoe de dieren er aan toe zijn, het verenkleed sluit niet mooi aan en is vies van kleur, enkele dieren waren zwak en konden bij aankomst nauwelijks op hun poten staan. Dit is gelukkig snel 
bijgetrokken. Ook zijn er bij de meeste dieren de snavels weggebrand, dit om te voorkomen dat zij elkaar tot bloedens toe gaan pikken. Dit gaan ze doen wanneer ze te dicht op elkaar zitten.
Wat misschien moeilijk te zien is, is dat deze dieren pas 5 á 6 weken oud zijn. Dat komt omdat zij gefokt worden op een manier waarop ze zo snel mogelijk zo groot en zwaar mogelijk zijn om zo de schappen te vullen. Deze leeftijd is dan ook meteen het maximum van slachtkippen en hanen.
Gelukkig staat deze dieren niet zo een wreed lot te wachten, nadat zij een tijdje in quarantaine hebben gezeten mogen zij zich bij de andere kippen en hanen voegen.
