Een avondje Melief (bericht geplaatst op 12 oktober 2010)
Gisteravond laat nog stond er een jongen aan de deur met een witte kat. Het diertje hing al 2 dagen om en rond het huis van de familie. De jongen had navraag gedaan in de buurt, maar niemand kende de kat, die op zijn minst een opvallende verschijning is. De jongen mocht de kat niet in huis nemen van zijn ouders en bovendien ging dat volgens zijn zeggen ook niet met hun hond.
Het dier maakte een zeer angstige en ook zieke indruk. Vannacht heeft ze (het is een poes) dan ook niets gegeten of gedronken. Vanmorgen gelijk met haar naar de dierenarts gegaan om te kijken of ze een chip had, dat was niet het geval. Ze heeft een medische check gehad en er werd bevestigd dat ze erg last heeft van een vlo allergie, waardoor ze kale plekken heeft van het krabben en likken. Ook is haar hele bekje ontstoken waardoor ze waarschijnlijk niets wil eten. Het lijkt erop dat ze gedumpt is, bij gemeenten en andere dierenartspraktijken is zij ook niet als vermist opgegeven.
De dierenarts heeft haar een paar injecties gegeven en we moeten haar even op weg helpen door middel van dwangvoeding, omdat bij katten die een paar dagen niets eten het risico op een leververvetting groot is, iets wat een dodelijke afloop kan hebben.
Vandaag is het arme diertje nog steeds erg bang en kruipt steeds weg in een hoekje. Marc heeft echter al 2 kopjes gehad nadat hij haar verzorgd had, een soort dankjewel zou je zo zeggen!
We hebben dit lieve poezenmeisje Sneeuwwitje gedoopt.
Wilt u adoptieouder van Sneeuwwitje worden en door middel van uw maandelijkse steun haar voorzien van een fijn plekje en warm mandje ga dan nu naar adopteer.
Vanavond nog snel met Vera, het kleine Ouessant schaapje en moeder van Dolly, naar de dierenarts geweest. Ze maakte een wankele indruk en was wat aan het hoesten. Gelukkig ging Helen (de stagaire) mee en konden we hier om de hoek gelijk bij onze dierenarts terecht. Vera heeft hoge koorts, geen longontsteking, maar wel wat moeite met haar ademhaling. Diagnose was niet duidelijk te stellen. De dierenarts heeft antibiotica, koortsremmer en pijnstiller gespoten. Vera slaapt vannacht in een van de nieuwe quarantainestallen en heeft een dik bed van stro. We zijn nog langs een boer gegaan om speciale mais-silage van een jaar oud te halen, waardoor ze wat zou moeten aansterken. Tot nu toe heeft ze er nog niet van willen eten.
Dat wordt weer een onrustig nachtje ben ik bang? Hopen dat Vera er doorheen komt. Bij schapen en geiten is het altijd erg moeilijk als ze eenmaal ziek zijn, maar in de loop der jaren hebben we inmiddels ook al wat wonderen meegemaakt.
